Δεν ξέρω αν αυτό το κείμενο είναι βασισμένο στην φιλοσοφία του «Μπορώ και αλλιώς», δεν ξέρω αν είναι η αισιόδοξη πλευρά του εαυτού μου που «απαιτεί» να το γράψω ή κάποια ενδόμυχη ανάγκη μου να μου υπενθυμίζω αυτά που τόσο καλά ξέρω σαν μια μικρή απάντηση όταν με πιάνουν εκείνες οι μελαγχολικές σκέψεις ότι ο καιρός περνάει. Το σίγουρο είναι ότι σίγουρα υπάρχει άλλη όψη του νομίσματος στο κείμενο «τι 30…τι 40…τι 50;»
Το οτι τα χρόνια περνάνε και μεγαλώνουμε είναι ευλογία πέρα απο όλα τα σοβαρά ή χαζά πράγματα που νιώθουμε να αλλάζουν στο μυαλό και στο σώμα μας. Φυσικά και είναι ευλογία να βλέπεις και να χαίρεσαι την ζωή σου, να έχεις κάθε μέρα την ευκαιρία να αλλάξεις όλα όσα σε χαλάνε, να βελτιώσεις τομείς που χρειάζονται βελτίωση.
Ευλογία είναι να δημιουργείς οικογένεια, παιδιά, να τα εκπαιδεύεις, να τα βλέπεις να στέκονται στα πόδια τους και να κάνουν και εκείνα με την σειρά τους την δική τους οικογένεια.
Οι άνθρωποι – συνήθως – έχουν την τάση να θέλουν να εξελιχθούν, να δημιουργήσουν, να προσφέρουν, να βοηθήσουν, να αγαπήσουν, να αγαπηθούν και τα χρόνια που περνάνε σου δίνουν αυτή την ευκαιρία. Η κάθε μέρα που περνάει σου δίνει αυτή την ευκαιρία. Άπλωσε το χέρι και άρπαξέ την!
Το μυαλό σου, οι ιδέες σου, οι σκέψεις σου ωριμάζουν, τα επιχειρήματά σου γίνονται πιο στιβαρά μιας και πολλές φορές περιέχουν προσωπικά βιώματα και όχι «μου είπε ένας φίλος μου». Πράγματα που τα δεχόσουν τώρα δεν τα σηκώνεις ούτε για αστείο. Μαθαίνεις να ελίσσεσαι όλο και πιο εύκολα και κυρίως χωρίς να σε χαλάει και αυτό είναι σπουδαίο μιας και οι άνθρωποι που έχεις απέναντί σου δεν είναι όλοι ίδιοι…ευτυχώς!
Ξεχωρίζεις ακόμα πιο εύκολα τους δήθεν απο τους αληθινούς. Συμπεριφορές που σε χαλάνε, που σε μαυρίζουν, που σε στεναχωρούν βγαίνουν πιο εύκολα έξω απο την πόρτα.
Συνειδητοποιείς (επιτέλους γιατί το ήξερες) ότι η ζωή σου και η ψυχολογία σου δεν έχουν χώρο για μίζερα ανθρωπάκια που το μόνο που θέλουν ειναι να ικανοποιήσουν το εγώ τους. Ανεγκέφαλους που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα. Κακιασμένους που το μόνο που στάζει το στοματάκι τους είναι χολή. Ο δρόμος είναι ένας και αυτός οδηγεί μακριά σου! Στο καλο!
Θέλεις ποιότητα και άνεση στην ζωή σου και τα διεκδικείς! Και αν θέλεις να ξεφύγεις και λιγάκι και πάλι μαγκιά σου. Δική σου επιλογή!
Ξέρεις τι θέλεις και το διεκδικείς!
Ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα αλλάζει. Αλίμονο αν έμενε ο ίδιος.
Οι φιλικές σου σχέσεις μεστώνουν και έχουν πλέον διάρκεια στον χρόνο. Παθαίνεις μια ψιλοφρίκη όταν λες «τον γνωρίζω 20 χρόνια» (τι 20; γιατί 20; αφού εγώ νιώθω 26 πότε τον γνώρισα χι χι χι) αλλά μόλις θυμάσαι όλα όσα έχετε ζήσει και τον κώδικα επικοινωνίας που έχετε αναπτύξει τα ξεχνάς όλα!
Είναι σπουδαίο μέσα στα τόσα εκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη να έχεις την τύχη να έχεις 1…2…10.. ανθρώπους που μπορείς να στραφείς όταν είσαι καλά αλλά και όταν δεν είσαι. Να μην ντραπείς να κλάψεις, να τσιρίξεις, να γελάσεις γιατί απλά είναι οι φίλοι σου! Η οικογένεια που διαλέγεις! Να αρκεί μόνο να τους σκεφτείς για να χαμογελάσεις!
Η σχέση σου με την οικογένειά σου συνήθως έρχεται σε πιο ομαλά επίπεδα αν δεν ήταν. Τους κατανοείς περισσότερο, τους αγαπάς περισσότερο, βλέπεις πως μπορείς να νιώθεις και να συμπεριφέρεσαι σαν παιδί ακόμα περισσότερο όταν εκείνοι είναι στην ζωή :) Περπατάς σιγά σιγά με τα δικά τους παπουτσια και ζητάς τις συμβουλές τους για τα δικά σου παιδιά. Όταν βλέπεις την ικανοποίηση στο βλέμμα τους για όσα έχεις καταφέρει συγκινείσαι. Κατά βάθος ακόμα θέλεις την επιβράβευσή τους. Χαίρεσαι την κάθε στιγμή μαζί τους. Τα πράγματα είναι τόσο ρευστά και ξέρεις ότι όλα ανατρέπονται απο την μια στιγμή στην άλλη. Αποζητάς να περνάς περισσότερο χρόνο μαζί τους. Απολαμβάνεις ένα καφέ μαζί τους και χαίρεσαι που δεν είσαι στην φάση «πρέπει να πάω στο δωμάτιο μου να διαβάσω την ώρα που θέλω να ακούσω τι λένε οι μεγάλοι» χι χι χι. Τώρα «οι μεγάλοι» είσαι εσύ!
Δεν φοβάσαι να τσαλακωθείς. Ξέρεις τι είσαι και δεν δίνεις δεκάρα τι νομίζουν οι άλλοι!
Το οτι τα χρόνια περνάνε και μεγαλώνουμε είναι ευλογία πέρα απο όλα τα σοβαρά ή χαζά πράγματα που νιώθουμε να αλλάζουν στο μυαλό και στο σώμα μας. Φυσικά και είναι ευλογία να βλέπεις και να χαίρεσαι την ζωή σου, να έχεις κάθε μέρα την ευκαιρία να αλλάξεις όλα όσα σε χαλάνε, να βελτιώσεις τομείς που χρειάζονται βελτίωση.
Ευλογία είναι να δημιουργείς οικογένεια, παιδιά, να τα εκπαιδεύεις, να τα βλέπεις να στέκονται στα πόδια τους και να κάνουν και εκείνα με την σειρά τους την δική τους οικογένεια.
Οι άνθρωποι – συνήθως – έχουν την τάση να θέλουν να εξελιχθούν, να δημιουργήσουν, να προσφέρουν, να βοηθήσουν, να αγαπήσουν, να αγαπηθούν και τα χρόνια που περνάνε σου δίνουν αυτή την ευκαιρία. Η κάθε μέρα που περνάει σου δίνει αυτή την ευκαιρία. Άπλωσε το χέρι και άρπαξέ την!
Το μυαλό σου, οι ιδέες σου, οι σκέψεις σου ωριμάζουν, τα επιχειρήματά σου γίνονται πιο στιβαρά μιας και πολλές φορές περιέχουν προσωπικά βιώματα και όχι «μου είπε ένας φίλος μου». Πράγματα που τα δεχόσουν τώρα δεν τα σηκώνεις ούτε για αστείο. Μαθαίνεις να ελίσσεσαι όλο και πιο εύκολα και κυρίως χωρίς να σε χαλάει και αυτό είναι σπουδαίο μιας και οι άνθρωποι που έχεις απέναντί σου δεν είναι όλοι ίδιοι…ευτυχώς!
Ξεχωρίζεις ακόμα πιο εύκολα τους δήθεν απο τους αληθινούς. Συμπεριφορές που σε χαλάνε, που σε μαυρίζουν, που σε στεναχωρούν βγαίνουν πιο εύκολα έξω απο την πόρτα.
Συνειδητοποιείς (επιτέλους γιατί το ήξερες) ότι η ζωή σου και η ψυχολογία σου δεν έχουν χώρο για μίζερα ανθρωπάκια που το μόνο που θέλουν ειναι να ικανοποιήσουν το εγώ τους. Ανεγκέφαλους που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα. Κακιασμένους που το μόνο που στάζει το στοματάκι τους είναι χολή. Ο δρόμος είναι ένας και αυτός οδηγεί μακριά σου! Στο καλο!
Θέλεις ποιότητα και άνεση στην ζωή σου και τα διεκδικείς! Και αν θέλεις να ξεφύγεις και λιγάκι και πάλι μαγκιά σου. Δική σου επιλογή!
Ξέρεις τι θέλεις και το διεκδικείς!
Ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα αλλάζει. Αλίμονο αν έμενε ο ίδιος.
Οι φιλικές σου σχέσεις μεστώνουν και έχουν πλέον διάρκεια στον χρόνο. Παθαίνεις μια ψιλοφρίκη όταν λες «τον γνωρίζω 20 χρόνια» (τι 20; γιατί 20; αφού εγώ νιώθω 26 πότε τον γνώρισα χι χι χι) αλλά μόλις θυμάσαι όλα όσα έχετε ζήσει και τον κώδικα επικοινωνίας που έχετε αναπτύξει τα ξεχνάς όλα!
Είναι σπουδαίο μέσα στα τόσα εκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη να έχεις την τύχη να έχεις 1…2…10.. ανθρώπους που μπορείς να στραφείς όταν είσαι καλά αλλά και όταν δεν είσαι. Να μην ντραπείς να κλάψεις, να τσιρίξεις, να γελάσεις γιατί απλά είναι οι φίλοι σου! Η οικογένεια που διαλέγεις! Να αρκεί μόνο να τους σκεφτείς για να χαμογελάσεις!
Η σχέση σου με την οικογένειά σου συνήθως έρχεται σε πιο ομαλά επίπεδα αν δεν ήταν. Τους κατανοείς περισσότερο, τους αγαπάς περισσότερο, βλέπεις πως μπορείς να νιώθεις και να συμπεριφέρεσαι σαν παιδί ακόμα περισσότερο όταν εκείνοι είναι στην ζωή :) Περπατάς σιγά σιγά με τα δικά τους παπουτσια και ζητάς τις συμβουλές τους για τα δικά σου παιδιά. Όταν βλέπεις την ικανοποίηση στο βλέμμα τους για όσα έχεις καταφέρει συγκινείσαι. Κατά βάθος ακόμα θέλεις την επιβράβευσή τους. Χαίρεσαι την κάθε στιγμή μαζί τους. Τα πράγματα είναι τόσο ρευστά και ξέρεις ότι όλα ανατρέπονται απο την μια στιγμή στην άλλη. Αποζητάς να περνάς περισσότερο χρόνο μαζί τους. Απολαμβάνεις ένα καφέ μαζί τους και χαίρεσαι που δεν είσαι στην φάση «πρέπει να πάω στο δωμάτιο μου να διαβάσω την ώρα που θέλω να ακούσω τι λένε οι μεγάλοι» χι χι χι. Τώρα «οι μεγάλοι» είσαι εσύ!
Δεν φοβάσαι να τσαλακωθείς. Ξέρεις τι είσαι και δεν δίνεις δεκάρα τι νομίζουν οι άλλοι!