Ενας χρόνος blogging (03/04/2013)
Πότε ήταν που το σκεφτόμουνα και μου φαινόταν βουνο, πότε ήταν που εκανα την πρωτη μου αναρτηση δειλα δειλα και ποτε περασε ενας χρονος!
Αυτο το μπλογκ δημιουργηθηκε απο την αναγκη μου να διωξω την μιζερια, την μαυριλα και την κατσουφια λιγο πιο μακρυα οχι μονο απο μενα αλλα και απο οσους μπορουσα περισσοτερο. Δυστυχως δεν εχω τις λυσεις ουτε καμια μηχανη που να γενναει λεφτα ετσι ώστε να λυσω τα προβληματα ολων μας, ουτε φυσικα και κανενα μαγικο αγγιγμα ωστε να απομακρυνει τις δυσκολιες απο πανω μας. Το μονο που εχω ειναι θετικη σκεψη (οσο διαρκουν τα αποθεματα :) ), αντοχη στο γραψιμο, ιδεες, και διαθεση για χαμογελα.
Εστω και ενας ανθρωπος να χαμογελασε την ωρα που διαβασε κατι δικο μου, έστω και μια πληροφορια αν μπορεσα να μεταφερω που εφτιαξε για λιγο την μερα, ωρα, διαθεση καποιου τοτε εχω πιασει τον “στοχο μου”
Κανεις δεν ειπε οτι τα πραγματα ειναι ευκολα και ροδινα. Δυστυχως! Απο την στιγμή ομως που μας αξιωνει ο Θεος να δουμε την ανατολη του ηλιου και την δυση του τοτε ειμαστε καλα και παλευουμε για το καλυτερο. Η ζωη ειναι ενα σπουδαιο δωρο που μας δινεται και πρεπει να την κανουμε να αξιζει.
Με ενα χαμογελο, μια εξοδο, μια ευκαιρια, κατι που το φτιαχνουμε με τα χερια μας, λιγος ποιοτικος χρονος με εναν καλο φιλο, ενα βαρος που το μοιραζομαστε, μια βαθια αναπνοή.
Σήμερα βγηκαμε με τον αντρα μου για καφε οι δυο μας σε μια απο τις αγαπημενες μου καφετεριες. Ηθελα να μαζεψω λιγο ηλιο. Μπορει να ειμασταν οι πρωτοι πελατες χιχιχι, μπορει η μουσική να σε εκανε να κοψεις τις φλεβες σου (η αληθεια να λεγεται), μπορει ο αντρας μου να μου ζητησε να του το θυμισω την επομενη φορα που θα ηθελα να ξαναπαμε εκει (χιχιχιχι, κατι μου λεει οτι θα το ξεχασω), αλλα η θαλασσα, το αερακι και η ηρεμια ηταν πανω απο αυτα! Μπορει να μην θυμομουν οτι εκλεισα ενα χρονο blogging αλλα το “γιορτασα” προκαταβολικά χιχιχι :)
Μετα το “Μπορω και αλλιως”, οι ιδεες που τοσο καιρο συσσωρευοντας αρχισαν να παιρνουν μορφή και να γίνονται blogs. Σύντομα το συντροφευσαν “η οδυσσεια της ταλαιπωρημενης“, “τα μικρα μας διαμαντακια“, “Νοστιμευοντας τις μερες μας“, “Παιδ(ε)ια στην κουζινα“, Συντροφια με ενα βιβλιο“, “Για να γελασει λιγο το χειλακι μας“, “Να σου πω ενα μυστικό;“
Περιπου 600 αναρτησεις, 8 blogs συνολικά και οι ιδεες ακομα ευτυχως υπάρχουν και περιμενουν την σειρα τους να υλοποιηθουν. Ειστε ευπροσδεκτοι να εκφρασετε και τις δικες σας. To blogging σταθηκε αφορμή να γνωρισω μεσα απο την δουλεια τους, ανθρωπους με μερακι που προσπαθουν να βαλουν και εκεινοι το δικο τους λιθαρακι αντι να καθονται παθητικα μπροστα απο μια τηλεοραση.
Ευχαριστώ απο καρδιας, όλους όσους αφιερωσαν χρονο να διαβασουν τα κειμενα μου, όσους με βοήθησαν σε αποριες μου, οσους λαμβανουν τα νεα μου στο mail τους αλλα και τους φιλους της σελιδας του blog στο Facebook.
Η παρουσια σας μου δινει ενεργεια για να συνεχισω…..Σας ευχαριστώ :)